Tel / whatsapp / Wechat:+86-18752068807
Electronicum:[email protected]
Unus clarus dies in atriō, et ampullae passim dispersae. Illae micuerunt in sole matutino velut gemmae in herbā sparsae. Erat ac si immensa strues ampullarum vacuarum subito exortae essent. Sed unde veniebant, et quid faciendum erat cum tantis ampullis vacuis?
Nunc quid facimus cum tantis ampullis vacuis? Haec erat quaestio omnium mentes occupabat dum in immensam acervum spectabant. Alii etiam suadebant eas recolligere ut Terram servarent, aut ut eas ad ludendum artes et fabricia uterentur. Una callida sententia erat eas ut pabulatrices avium adhibere: semina in eas conicere et in arboribus suspendere. Tantae res agebantur quae fiant!
In lumine matutino vacuae botellae splendebant quasi sibi invicem murmurantes. Videbantur narrare de hilaris symposio praecedente vespere, in quo amici convenissent ut riderent et luderent. Botellae praeclare functae sunt, nunc vacuae et paratae prosequi iterum.
Mane cumulus vacuarum botellarum coepit minui dum homines purgabant. Aliae abibant ad recyclandum, aliae in cisternas depositae ad rursus utendum. Omnes coniunctim laboraverunt, purgaveruntque botellas et rursus pulchram hortum reddiderunt.
Historia unius ampullae apud convivium festivum brevis tamen memorabilis erat. Incipiebat vitam plenam bibendi, circumlatam inter amicos qui biberent ad tempora bona. Ad extremum noctis, ampulla leviorem fieri sentiebat, donec tandem vacua cum aliis relinqueretur. Iterum erat magnifica sero merito cuique ampullae.
Postremo ampullae vacuae omnium erant monitores de laetitia et amicitia quam communicaverant. Forte solum ampullae fuerant, sed continent memorias risus et temporum bonorum. Cum sol vespere in hortum reliquisset lucem, ampullae vacuae pro amicitiis natis et laetitia capta stabant. Itaque, cum proxima vice aspicias ampullas vacuas iacentes, memento de funere quem significat et amicitias quas auxit.